Na życzenie

Jak obiecałam, tak się stanie ! :P
Dzisiaj post z dedykacją dla mojej przyjaciółki :* - Gabuta, czytasz?
Rozmawiałyśmy sobie na przerwie i nagle zapytałam, czy ona podczas treningów (bo trenuje pewną sztukę walki) rzuca "tymi fajnymi, ostrymi gwiazdkami."
Roześmiała się, ale od razu wiedziała o co chodzi. Niestety obie dokładnie nie wiemy jak one się nazywają. I temu poświęcony jest mój wpis.

Otóż to nie jest taka prosta sprawa ! Każda z tej broni ma inną nazwę..

Ninja (jap. 忍者, ninja^?, także: 忍び, shinobi lub 忍びの者, shinobi-no mono) – rodzaj japońskich wojowników – ekspertów specjalizujących się w szpiegowaniu, zamachach i sztukach walki. Działali od okresu Kamakura do okresu Edo. Wojownicy ninja brali udział w tajnych operacjach i zamachach, służyli również jako najemnicy, a przede wszystkim jako wyspecjalizowani zabójcy.
Ninja posługiwali się wieloma rodzajami broni. Historia przedstawia nam solidny arsenał ich broni, poczynając od mieczy ninja-tō, a kończąc na sztucznych pazurach używanych przez kunoichi. Ninja posługiwali się także sztuką rzucania nożami kunai lub gwiazdami shuriken, zaś na pięść nakładali tzw. tagaki.

Znalazłam na wiki cały arsenał, przedstawię wam tylko kilka z tych rzeczy :

Shuriken – popularnie zwany gwiazdką niekoniecznie przyjmował jej wygląd. Czasem był to po prostu mały nóż do rzucania. Shu – ręka, Ri – wyrzut, Ken – ostrze. Najczęściej były rzucane w witalne części ciała. Nieraz powlekane śmiercionośną trucizną działającą na układ krążenia.

Sai - sztylet, służył pierwotnie jako narzędzie rolnicze do siania ryżu.

Bō – długi kij (około 180 cm), który umożliwiał walkę na dystans.

Chigiriki – kij z łańcuchem, z ciężką kulą na końcu. Trafienie było śmiertelne bądź ogłuszające.

Yari – rodzaj włóczni

Tessen – wachlarz posiadający metalowe ostro zakończone wstawki. Ninja mógł rzucić takim wachlarzem lub zranić z bliska swego przeciwnika. (a co jeśli moja babcia ma taki w torebce ? )

Kyoketsu-shoge – tradycyjna broń ninja. Była to kombinacja yari (włóczni) z sierpem i żelaznego pierścienia ok. 10 cm. średnicy, umocowanego na końcu liny o dł. 2,4 do 3 metrów, zrobionej często z kobiecych lub końskich włosów. Ninja rzucał obręcz z przywiązanym sznurem, sznur oplatał ramiona, nogi lub szyje przeciwnika. Szybkim i mocnym szarpnięciem linki ninja zmuszał wroga do zbliżenia się i zadawał mu cios sztyletem.

Istnieją cztery rodzaje shurikenów:

• happa-shuriken - 8 ramienne gwiazdy
• hira-shuriken - o płaskiej powierzchni, mający 3 do 7 ramion
• bō-shuriken - "pręty" ostre z jednej lub dwóch stron o różnych kształtach przekroju
• itaken-shuriken - przypominające obcięte końcówki ostrzy mieczy
• taisha ryu hikudokyu - shuriken - przypominający koło 

Każdy z tych rodzajów miał różne odmiany, wzorów shurikenów było bardzo dużo. Używano ich do przestraszenia przeciwnika miotając nimi z ukrycia lub dla zatrzymania pościgu.
Shurikeny najczęściej mają grubość 2 mm, średnicę 10 cm oraz masę 100 g.
Obraz broni jest bardzo wypaczony przez obecne kino światowe oraz pogłoski. Shu-ri-ken oznacza "ostrze ukryte w dłoni" i niekoniecznie wyglądem przypomina "gwiazdkę". Używana przez samurajów, choć nie opanowali tej sztuki do perfekcji. Nie służyły one do zabijania, lecz ranienia podczas ucieczki lub niespodziewanych sytuacji. Senban shuriken oznacza płaskość w przypadku gwiazd o grubości materiału mniejszej lub równej ok. 2 mm, które również były najczęściej używane.